Group hugger, slash-er, Einstein, feniks of stapelaar… Wat voor “soort” multimens ben jij?
Ik ben Merel, en ik ben een group hug, Phoenix, stapelaar multimens.
Dûh.
Lol. Ik neem het je niet kwalijk als je daar niks van begrijpt. In dit artikel leg ik je vijf “soorten” multimensen voor, zodat het je wellicht helpt wat beter te begrijpen hoe jij in elkaar zit. Deze “soorten” multimensen zijn gebaseerd op de vier “work models” uit het boek “How to be Everything” van Emilie Wapnick. Dikke, dikke, DIKKE leestip als je je meer wilt verdiepen in “multimens zijn”. Ik vind het de bijbel der multimensen en pak hem er regelmatig bij. Via de knop hieronder kun je ‘m bestellen bij bol.com. Let op: dit is een affiliate link – ik krijg een klein bedrag van bol.com als jij daar via deze link iets bestelt. Kost jou niks extra’s, is een fijne manier om mij te belonen voor m’n harde werk 😉
Naast deze vier beschrijf ik de stapelaar, een “soort” multimens dat ik zelf ontdekte!
De vier soorten multimens – volgens Emilie Wapnick
In “How to be Everything” maakt Emilie onderscheid tussen mensen die goed gaan op:
- een group hug approach
- een slash approach
- een einstein approach
- een phoenix approach
Aangezien wij multimensen niet doen aan kiezen, zet Emilie meteen een kanttekening bij de modellen: je kunt een beetje mixen-en-matchen tussen de aanpakken om de formule te vinden die voor jou werkt. Vandaar mijn zeer ingewikkelde eerste zin bovenaan dit artikel 😅
Voordat we verder gaan is het handig om te weten dat Emilie in haar boek uitgaat van drie belangrijke pijlers in het leven van elk multimens: geld, van betekenis zijn en afwisseling. Ik ben zelf meer van de “tijd, geld en ruimte om te doen waar je blij van wordt”, dus for the sake of de boodschap van dit artikel, probeer ik voorbeelden toe te voegen die ergens tussen Emilie’s en mijn pijlers inzitten. Mocht je daar vragen over hebben: je weet me te vinden. (Reageer op dit artikel, of stuur je HIER een berichtje!)
De group hugger
Volgens Emilie heb je een group hug approach als al je interesses, passies en hobby’s samenkomen in een grote group hug.
Je hebt bijvoorbeeld een veelzijdige baan of bedrijf, waarin je verschillende kanten van jezelf kunt ontwikkelen en laten shinen. Je gaat lekker op multidimensionale projecten, waar je in verschillende capaciteiten aan kunt bijdragen. Als je veel verschillende, losse projecten hebt lopen, raak je de kluts snel kwijt.
Zelf ga ik met dit “soort” multimensen altijd op zoek naar de sweet spot: ergens zit een overlap in alles wat jij tof vindt en kunt. Als je jouw sweet spot kent, kun je op zoek naar een baan die daarbij past, of er een eigen bedrijf omheen bouwen, en je leven zo inrichten dat je er helemaal happy van wordt.
De Slash-er
Je kent er misschien wel eentje: mensen die overdag websites bouwen, ‘s avonds dansles geven en in het weekend een cateringbedrijf runnen. Dit zijn mensen met een slash approach: ze hebben meerdere (part-time) banen of bedrijven en hobby’s. Op het eerste oog heeft het allemaal weinig met elkaar te maken, en dat vinden slash-ers best wel fijn. Deze mensen gaan lekker op meerdere dingen goed kunnen en houden van de afwisseling die deze levensstijl met zich meebrengt.
Voor Slash-ers is de grootste uitdaging die ik zie (en soms zelf een beetje in verdwaal) dat ALLES LEUK IS en je OVERAL KANSEN ZIET. Niks mis mee, maar op een gegeven moment zit je agenda overvol of ben je hartstikke opgebrand. Dat motten we niet hebben! Mij heeft het echt geholpen om goed te leren plannen. Ik gebruik daarvoor het liefst de Structuurjunkie planner (ook te koop bij bol.com, same story als eerder: ik krijg een kleine commissie als je besluit iets te kopen, kost jou niet extra!)
De Einsteins van de multi-wereld
Dit soort multimens heeft volgens Emilie een (full-time) baan of business die je voorziet in alle moneys die je nodig hebt om te leven, maar die genoeg tijd en energie over laat om naast die baan andere toffe dingen te doen. Dit zijn vaak mensen die een stabiel inkomen fijn vinden en die hun werk niet het allerbelangrijkste van de wereld vinden/maken, maar hun kick halen uit de projecten die ze in hun “vrije tijd” doen.
Ik heb zelf van alle vier het minst met deze aanpak, omdat ik mijn werk niet NIET belangrijk kan vinden. Als ik een voor mij “onbelangrijke” baan zou hebben, zou ik sneller een bore-out hebben dan dat ik het kan typen – en ik typ snel. Dat neemt niet weg dat ik wél inzie en herken voor welke mensen deze aanpak goed werkt. Ik adviseer die altijd: zorg vooral dat je géén geldstress hebt, en zoek een baan die je leuk genoeg vindt. Eentje waar je niet leeg van thuiskomt, zodat je puf hebt om je andere projecten op te pakken.
Een Phoenix approach
Last but not least – volgens Emilie dan: de feniksen van de wereld. Mensen die zichzelf HELEMAAL geven aan een baan, bedrijf, niche of onderwerp en na een tijdje “iets heel anders” gaan doen. Dit zijn vaak mensen waarbij het relatief lang duurt voordat ze zijn uitgekeken op een onderwerp, baan of bedrijf. Ze hebben minder afwisseling nodig om blij te zijn. Volgens Emilie worden deze mensen vaak “verkeerd aangezien voor specialisten”, maar daar ben ik het niet mee eens. Volgens mij zijn dit (en de meeste multimensen in het algemeen, maar daar kom ik nog op terug) wel degelijk specialisten, maar dan gewoon op verschillende onderwerpen.
Een voorbeeld uit mijn eigen leven: ik was zelf zo’n 20 jaar geobsedeerd door dans en wilde niets liever dan dansjuf worden – tot ik het was. Toen wilde ik iets anders. In de jaren daarna volgden de verschillende carrières elkaar sneller op en werd ik ook in de breedte meer multimens, maar diep van binnen ben ik nog steeds een feniks. Ik kan me volledig vastbijten in een nieuwe carrière, maar ook vrij makkelijk “afscheid nemen” van onderwerpen en carrières waar ik op uitgekeken ben.
De stapelaar
Dan hebben we nog de stapelaar. In dit artikel lees je hoe ik dit soort multimens ontdekte!
De stapelaar lijkt ook veel op een group-hugger, maar ik heb ‘t idee dat die meer in de breedte ontwikkelt. Waar de group-hugger verschillende skills en kennis naast elkaar legt, legt de stapelaar steeds een extra skill, dosis kennis, nieuwe ervaring op alles wat er al was. Als een verdieping, een logische opeenvolging, een volgende laag.
LET OP: ik bedoel hiermee NIET dat group-huggers zich niet ook in de diepte ontwikkelen, want je weet hoe ik denk over het idee dat multimensen “van alles maar een beetje weten”. (En voor wie het niet (meer) weet: LIES I TELL YOU, FILTHY LIES! Dat vind ik ervan.)
ZEAU.
Dat was een flinke. Gaat het met je? Neem anders eerst even een slokje water, voordat we verder gaan. Hydrate that gorgeous skin, baby!
“Verder gaan” klinkt spannender dan het is hoor. Ik ben eigenlijk alleen nog benieuwd of je jezelf herkent in een of meerdere van de “soorten” multimensen die ik hier voor je heb uitgewerkt. Enne: wist je dit al, of is het nieuws voor je? Let me know! Reageer op dit artikel in de comments hieronder, of stuur me een berichtje via de contactpagina. Vertel me welk soort multimens jij bent!
